Geschiedenis

Het gebied behoorde aanvankelijk tot het kasteeldomein van Pietersheim, en is in de 18e eeuw gedurende enige tijd ontbost geweest. Vóór die tijd, en ook daarna, was het onderdeel van een groot bosgebied. Delen van het bos hebben daardoor een hoge ouderdom.

255 hectare van het 415 hectare grote reservaat werd ten tijde van de mijnbouw gebruikt voor de productie van naaldhout. Dit gedeelte werd omgevormd tot een natuurlijk eiken– en berkenbos met wandel– en ruiterzones. De overige 160 hectare zijn ontoegankelijk voor het publiek ter bescherming van de valleien van de Asbeek. In de periode van 1970 tot 1994 werd het bos overgekocht van privé-eigenaren waardoor het nu één geheel vormt. Het beheer van het gebied is in handen van het Agentschap voor Natuur en Bos.

165 ha van het gebied is sinds 2009 beschermd als bosreservaat. Dit betekent dat er, na een kortstondige start waarbij Amerikaanse vogelkers en Amerikaanse eik werden verwijderd, geen beheer meer plaatsvindt, afgezien van de open terreinen.

Het reservaat, dat zich deels op de steilrand van het Kempens Plateau bevindt, bestaat voornamelijk uit gemengd bos met grove den en berk. Ook vindt men nog wintereiken, witte klaverzuring, boswederik en dalkruid. Het Asbroek maakt deel van dit gebied uit